Tanaga

(Tanaga para kay Reya)

Kay tahimik ng gabi,

Ang isang binibini

ay sumubok humabi

letra sa tabi-tabi:

(Tanaga na nagbibigay aral)

Mag-ipon sa'yong gusi

Nang ika'y may mahasi.

Pagdating ng tagbisi*

ay 'di ka magsisisi.

*tagbisi - tagtuyot

(Tanaga tungkol sa pananampalataya)

Ang taong bukas-palad

Ay madaling umunlad

Kamay ay nakalahad

Sa biyaya N'yang gawad.

(Tanaga tungkol sa kalikasan)

Sa tikatik na ambon

Umaawit ang dahon,

Sumisilong ang ibon,

Sumasayaw ang alon.

(Tanaga tungkol sa bayan)

'Pag palasyo'y pinasok

Ng buwayang niluklok

Sistema'y mabubulok

Baya'y maghihimutok.

Panawagan kay Ginang Justitia

O, Aleng may tangan

ng timbangan ng katarungan,

pagkiling ng 'yong sukatan

ay huwag mong pahintulutan.

Ebidensya'y matiyagang apuhapin,

Buong sikap na siyasatin,

At saka maingat na timbangin.

Ang nagkasala ang siya mong usigin.

Itarak ang hawak na espada

sa taong puno ng lisya.

Tagpasin ang kasamaang taglay niya

nang 'di na makapaminsala pa.

O, Ginang Justitia,

ikaw na nakapiring ang mga mata,

huwag kang magpa-impluwensya

sa yaman at kapangyarihan nilang nagkasala.

Huwag din naman sana

sa timbanga'y magkamali ka ng basa

o maitarak sa walang sala

ang talim ng 'yong espada.

Ink Blot: Para sa mga Manunulat

Manunulat, huwag mong pahihintulutan

sa leeg ng panulat mo’y may sumakal.

Tinta’y ‘di makadadaloy nang maalwan

na magiging sanhi ng kanyang kamatayan.

Huwag na huwag mo ring papayagan

sa puso ng panulat mo’y may sumakmal.

Dadanak ang tinta, aagos sa kawalan

masasayang ang dulot niyang kabuluhan.

Lalong huwag mong pababayaan

maruming kamay sa papel mo’y dumangkal.

Kaputian niyang taglay ay madudungisan

kaya basurahan ang kanyang babagsakan.

Kapag nangyari ang kinatatakutan,

walang matitira sa iyo kinabukasan

kundi isang madilim na kahungkagan.

Itim na tintang kikilapol sa’yong pangalan.

Manong Tsuper ng Traysikel

Manong Tsuper ng Traysikel

Ito ang kwento ng isang damsel

na sumakay ng traysikel:

Minsan may pumarang damsel

na may dalang mabigat na bundle

kay Manong Tsuper ng Traysikel.

"Manong, d'yan lang po sa may chapel,"

ani damsel, "magtitirik lang po ng candle."

"Brrrrrroooooommmmm!" ang brattle ng makina ng traysikel

habang umiikot ang wheel at axle.

Hindi pa nakakalayo ang kanilang travel

nang "Prrrrrrrrrtttttttt!" ang tunong ng whistle.

Pinahinto ng pulis si Manong Tsuper ng Traysikel.

"Asa'n ang lagay mong nickle?"

pangongotong ng pulis na sobrang cruel.

Para maiwasan ang quarrel at hassle,

binawasan ng kawawang tsuper ng traysikel

ang kinita niyang nickle.

Pagkatapos ng scene sa pulis na sobrang cruel,

tumuloy na ang damsel sa kanyang pagtatravel.

Biglang bumuhos ang drizzle

at nagpawobble-wobble ang traysikel.

Lumusot ang gulong sa mga puddles

kaya kailangang humawak nang mabuti sa handle.

"Saan na ba napunta ang pondong pambili ng gravel?"

bulong ni Manong Tsuper ng Traysikel.

Huminto ang drizzle,

nagpatuloy ang kanilang travel.

Pagkatapos ng lahat ng hassle,

dumating din sila sa chapel in fine fettle.

"Magdarasal na rin ako at magtitirik ng candle,"

sabi ni Manong Tsuper ng Traysikel.

Sa loob ng chapel,

buong taimtim na nagdasal si Manong Tsuper ng Traysikel:

"Diyos ko, wag namang tumaas pa

ang presyo ng isang barrel ng diesel.

Dahil kung tataas pa,

sa sobrang little ng kinikita kong nickle

ang maipapakain ko sa pamilya ko ay puro na lang noodles."

Ang dasal naman ni damsel:

"Pakinggan N'yo po sana ang dasal

ni Manong Tsuper ng Traysikel.

Tapat siyang nagbabanat ng muscle

sa kabila ng kita niyang very little.

Haikus

The snail slowly draws

Long winding silver ribbons

On the green carpet

Pilak na laso

Ginuguhit sa damo

Ng susong pintor

Like a captive soul

Escaping from dark dungeon:

Sun rose in splendor

Kumawala na

Sa kulimlim na rehas

Ang haring araw

Under the moonlight

One by one the petals fall;

She’s plucking a rose

Sa sinag ng buwan

Ang sumisintang dilag

Hawak ay rosas

The sky is so bright

White clouds were crossing gaily---

They’d just been set free

Sa puting langit

Gumagapang ang ulap

Nang buong laya

Earth is painted black

The sky is adorned with stars---

Mysterious twilight

Mundong kay dilim

Bitui’y dumarating---

Takipsilim na!

Ink Blot

Ayoko na magsulat, sinakal mo kasi ang aking panulat nang mahawakan mo ang kanyang leeg. Hindi tuloy malayang nakadaloy ang tinta niya. Naghihingalo na siya pero hindi ka pa rin bumitaw sa pagkakasakal sa kanya.

Ayoko na magsulat, bigla kasing bumuhos ang ulan nang mapatid ang kanyang paghinga. Nabasa tuloy ang sulatan ko at kumilapol ang tintang kanina lang ay maingat niyang iniluluwa nang ako pa ang may hawak sa kanya.

Ayoko na magsulat, lumabo na kasi at dumumi ang aking sulatan at patuloy pa rin ang pagbuhos ng ulan.

Ayoko na magsulat dahil pagkatapos ng lahat, alam kong wala nang matitira sa akin kung hindi ang kahungkagan sa aking harapan na kasing itim ng tintang kumalat sa aking sulatan.

Diamante

Capitalist

Wealthy, Greedy

Dictating, Deceiving, Devouring

Manipulation, Iniquity, Unity, Revolution

Struggling, Striving, Starving

Enslaved, Oppressed

Worker

Diamond Poem - developed by Iris Tiedt; a poem in shape of a diamond.

Repleksyon

Pilipinong may sikmurang laging kumakalam

ay ang nakasusuklam na imahe ng mga

repleksyong pilit na tinatalikuran

ng tiwali sa pamahalaan. Ang

bayang pinagsisilbihan

ay mukha ng

Kahirapan

.

Kahirapan

ay mukha ng

bayang pinagsisilbihan

ng tiwali sa pamahalaan. Ang

repleksyong pilit na tinatalikuran

ay ang nakasusuklam na imahe ng mga

Pilipinong may sikmurang laging kumakalam

Reverie Syrup

Usage and Dosage:

To soothe the fever of the brain at worry,

take a spoonful syrup of sweet reverie.

Use this narcotic in discreet doses only.

It dulls the sharp corners of one’s memory

then produces a soft, fresh vapor of liberty.

Warning and Precautions:

Take the syrup in every scheduled hour.

Do not exceed the given dose.

Too much reverie submerges and drowns.

In case of an accidental overdose,

immediately seek the help of reality.

Mga Sangkap:

1 tasang pinira-pirasong masasayang alaala ng nakaraan

2 kilong mithiin sa buhay (pinagtagni-tagni)

5 malalaking hiwa ng pangarap sa buhay

3 tasang tiwala sa masaganang kinabukasan

1 litrong tubig ng pagkalimot sa problema

7 patak ng inspirasyon

2 kutsaritang katahimikan

7 kutsarang dasal (pwedeng dagdagan kung kulang pa sa panlasa)

Paraan:

Siguraduhing piniling mabuti ang mga pinira-pirasong masasayang alaala ng nakaraan. Huwag hayaang mahaluan ito ng malulungkot na alaala. Ihalo ang 2 kilong mithiin sa buhay at ang 5 malalaking hiwa ng pangarap. Haluin mabuti. Ilagay ang 3 tasang tiwala sa masaganang kinabukasan.

Ihulog ang mga pinaghalo-halong sangkap sa kumukulong isang litro ng tubig ng pagkalimot sa problema. Pakuluan ng isang oras.

Ihalo ang 7 patak ng inspirasyon at ibudbod ang 2 kutsarang katahimikan. Patamisin ng 7 kutsarang dasal (dagdagan kung kulang pa sa tamis).

Pakuluin hanggang sa lumapot ang sabaw.

Palamigin.

Meron ka ng REVERIE SYRUP!!!

Brain Cell

A part of me is a death trap

In every tick of the clock,

Millions are put to their final stop.

Inside my mind,

...there's a silent genocide.

Pilipino, Tunay ka bang Malaya?

***

***

***

Walang umento sa sahod ng mga obrero

Milyong Pilipino ang nawalan ng trabaho

Naragdagan ang presyo ng produktong petrolyo

Lumiit ang pondo ng panlipunang serbisyo

(Pilipino, ikaw ba ay tunay na malaya,

sa kahirapan ba'y tuluyan nang nakawala?)

Lumalabang manggagawa ay biglang nawala

Silang tumuligsa'y pinaslang nang walang awa

Binusalan ang bibig ng mga lider-masa

Hindi pinakinggan daing nilang nagdurusa

(Pilipino, nakamit mo ba ang kalayaan,

wala bang sumusupil sa iyong karapatan?)

Upang manatili sa hawak niyang posisyon,

tusong pangulo ay nakakita ng solusyon:

"Isulong ang pagpapalit sa 'ting konstitusyon

nang ang pamumunong muli'y hindi na makwest'yon!"

(Pilipino, ang kalayaan mo ba ay wagas,

ngayong ang pangulo'y niluluto na ang CON ASS?)

The Masquerade

Act One

The curtain opens

Audience releases a sigh of excitement

Act Two

Hypocritos steps on the stage.

Audience clasps his hands in wait

Act Three

Audience asks to laugh.

Hypocritos wears a large grinning mask

After quoting his comedy lines,

Audience roars and laughs.

Act Four

Audience demands to cry.

Hypocritos grabs a frowning mask and howls

In the middle of some tragic lines,

Audience moans and weeps.

Last Act

The curtain falls.

Audience claps.

Hypocritos sighs.

Curtain Call

Audience goes,

Finds another masquerade to laugh and to cry.

Hypocritos takes off files of mask,

Then wears his one true disguise.

Takatak Boy

Takatakatakatak!

Ang lagatak ng kahong hawak-hawak

laman ay yosi at kending sangkatutak.

Ialok sa lahat nang may buong galak.

Takatakatakatak!

Tatak ng tunong na humahatak

upang may barya namang pumatak

sa loob ng kahong putak nang putak.

Takatakatakatak!

Palakpak ng kahong pumapalatak

kapit ng bisig na sa pawis ay tagaktak

sa gitna ng kalye, ang init ay sumusulak.

Takatakatakatak!

Iyak ng kanina pang talak nang talak.

Bumili na ang lahat ng may balak

pampasak sa sikmurang nagnanaknak.

Takatakatakatak!

Ibigay na ang inyong baryang latak

upang ang hamak na kahon ay humalakhak

at makapagpahinga na, sa gilid ay sumalampak.

Tribute to Bolo

Protection of the valiant, servant to the tyrant

Tool of the peasant, badge for the gallant.

Then there’s a popular adage of a savant:

“Contend with a pen and it will be blunt.”

There’s a ‘haras’ for cutting tall grass

‘Kutsilyo’ made from a bright brass

‘Garab’ is a tool for harvesting rice

‘Sundang’ is the best device to slice

But bless the sword ‘bolo’

Grasped by Gat Andres Bonifacio

It brought a sudden deathblow

To those who caused us great sorrow.

With every thrust, the tyranny was crushed

The Filipino warriors that they tried to hush

Were suddenly fighting in an unexpected gush

Holding their bolo while glaring their tush.

It will always be known in our history

The sword that fought bravely for our liberty

Against the pistol of the Spanish army

May its luster shine forever brightly!

Hymn to Hypnos

I call upon you, oh god Hypnos

Bring me to your palace in Erebos

Run away with me from all the chaos

Lay me down on your doss.

Let my eyelids droop under my brows

Sing your lullabies until I drowse

Keep me away from all the soughs

And those things that can make me rouse.

Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz...

(I’m asleep, don’t wake me up

I’m now in the garden full of hyssop

Only when peace shows up

Is the time that I will get up...)

Tribute to Fire

In a story of a long time ago

god Prometheus stole a dancing glow

of bright red, orange, and yellow

a spring where strong passion and energy flow.

So magical yet so dangerous

What are you holding, O god Prometheus?

So hot and so dry

A Dancing Spirit on high

Touch it? Don’t give it a try

or else it will give you a painful cry.

O, Fire…

A Dancing Spirit of bright yellow, orange, and red

People stand before you in dread

Your hunger must constantly fed

So your warmth will continuously spread.

O, Fire…

A Spirit of Light

In the darkness of the night

Make this place so bright tonight

Be our shining knight.

O, Fire…

A Spirit of Passion

Give us your protection

Not our destruction

Don’t lick your tongue on our possession.

Tribute to Mirror

Vain Narcissus sat by the dark, still pool

Just to take a glimpse on that face. Oh so beautiful!

You made him fall in love with himself, he’s really a fool.

You killed him. Oh how can you be so cruel!

You make your model be more self-aware

You reflect their soul and make it bare

You cannot lie and you will not dare

Even it hurts, you do not care!

These are the fallacies that people need to attend:

We must not break you. It is a bad omen!

We must cover you if there’s a wake being tend

So you will not steal the soul of our departed.

Witches and wizards use you to recite their spells

Vampires don’t stare at you, wise people tell

Children meet you holding some candles

Calling the soul of ‘Bloody Mary’ to rise from the hell.

Mirror, mirror hanging on wall,

Just give your answer to all:

What’s in you that we cannot control,

Looking at you and answering your call?